Menu główne

Historia i patron szkoly

RYS HISTORYCZNY SZKOŁY PODSTAWOWEJ W JAWISZOWICACH

1846

Obok kościoła wybudowano nowy budynek szkolny z 3 salami lekcyjnymi. Ze względu na brak pomieszczeń, nauka odbywała się również w prywatnych stancjach.

1932

Rozpoczęto budowę nowego budynku szkolnego z 4 salami lekcyjnymi, kancelarią, gabinetem pomocy naukowych, mieszkaniem kierownika i woźnego. Szkoła liczyła 350 dzieci, pracowało w niej 6 nauczycieli, kierownikiem był Jan Górny.

1932jpg [400x276]

1939/43

Od 1 lutego 1940r. w budynku szkolnym stacjonowała niemiecka straż graniczna. W maju 1940 otwarto w nim niemiecką szkołę, która utrzymała się przez 1 rok. Stosowano przymus szkolny. Językiem wykładowym był język niemiecki. Zatrudniała 5 nauczycieli, stanowisko kierownika zajmował Jan Schimka.

1943

We września 1943r. w budynku szkolnym wznowiono naukę z polskim językiem nauczania. Do tej szkoły uczęszczały dzieci z Jawiszowic, Brzeszcz, Dankowic i Kaniowa. Zespoły klasowe liczyły po 100 uczniów, pracowało w niej 6 nauczycieli i kierownik Jan Schimka. Naukę w szkole przerwano 21 grudnia 1944r.

1944

Aż do wyzwolenia budynek zamieniono na koszary wojskowe. Podczas wyzwalania Jawiszowic szkoła została poważnie uszkodzona od pocisków artyleryjskich. Zniszczone zostały również dokumenty, biblioteka i sprzęt.

1945/49

Dokonano remontu budynku szkolnego, usunięto zniszczenia wojenne, zelektryfikowano szkołę. Nauka odbywała się w 3 budynkach - w nowej szkole, w budynku pożydowskim, w starej szkole. Funkcjonowało 12 oddziałów, w których naukę pobierało 524 uczniów pod opieką 10 nauczycieli i kierownictwem Romana Kosińskiego. Opracowano dokumentację rozbudowy szkoły.

1950/52

Rozbudowano szkołę, w której mieściło się: 8 sal lekcyjnych, 3 gabinety, pokój nauczycielski i gabinet lekarski.

1953/61

1 września 1953r. nastąpiło uroczyste otwarcie budynku szkolnego. Było to wielkie przeżycie dla mieszkańców wsi, bo po raz pierwszy od wielu lat młodzież uczyła się w jednym budynku. W związku z budową nowego osiedla mieszkaniowego liczba młodzieży wzrastała i w 1961r. wynosiła 961 uczniów. Kierownikiem został Józef Czernek, a zastępcą Tekla Fajfer.

1962/67

Wybudowano nową szkołę na osiedlu, do której przeszła, 10 października 1962r., większa część młodzieży. W naszej szkole pozostało 355 uczniów. Funkcję kierownika nadal pełnił Józef Czernek.

1967/71

W tych latach w szkole uzupełniono prace wykończeniowe, zainstalowano centralne ogrzewanie, wykonano zewnętrzną elewację budynku, wyposażono w sprzęt klasopracownie: fizyczną, biologiczną i zajęć praktycznych, powiększył się 3-krotnie księgozbiór biblioteki w związku z przekazaniem szkole księgozbioru biblioteki ZZG. Ogrodzono budynek szkolny. Kierownikiem szkoły była Stanisława Małecka, a zastępcą Bronisława Grzywa.

1971

Nastąpiła dalsza modernizacja budynku, całkowite przejście na system klasopracowni, urządzenie Izby Pamięci Narodowej; istniało 14 oddziałów z 350 uczniami.

1979

Powołano Społeczny Komitetu Budowy Sali Gimnastycznej, w skład którego wchodzili: mgr inż. Ludwik Szemliński, mgr Karol Balcarek, Mieczysław Górka, Jan Tatara. Dyrektorem Szkoły był wówczas mgr Karol Balcarek. Otwarcie Izby Pamięci Narodowej.

VI 1982

Oddano do użytku nową salę gimnastycznej.

20 IX 1985

Podjęto decyzję o nadaniu szkole imienia i sztandaru.

X 1986

Nadano szkole imię K. I. Gałczyńskiego oraz prawa posiadania sztandaru. Uroczystość zbiegła się ze 140 rocznicą powstania szkoły. Funkcję dyrektora pełniła wtedy mgr Grażyna Stolarczyk.